Thornton Wilder (1897–1875), amerykański powieściopisarz i dramaturg, obdarzony dobrym wyczuciem stylu i humanistycznym światopoglądem.
Na własny sposób szuka tematów w życiu społecznym człowieka w ogóle i w najgłębszych, najbardziej powszechnych sprawach jego życia indywidualnego – miłości, narodzinach, śmierci. Naczelnym tematem jego twórczości jest poszukiwanie sensu istnienia człowieka, sensu ukrytego – zdaniem Wildera – w tajemnicy życia, której nie są w stanie wyjaśnić do końca ani religia, ani nauka.
Za dramat „Nasze miasto” (1938) trzymał nagrodę Pulitzera.
Akcja toczy się na początku XX wieku w prowincjonalnym mieście. Bohaterami są zmarli zamknięci w pułapce nieśmiertelności. Próbują widzom opowiedzieć o swoim życiu, odtwarzając stare historie i układając je na nowo. Główna bohaterka, Emilka, mając szansę spojrzeć na swoje życie po śmierci, mówi: "Nie miałam pojęcia, że to wszystko było tak! Czy jakaś żyjąca istota zdawała sobie kiedyś sprawę z życia - wtedy, kiedy przeżywała je? Z każdej przeżytej chwili - z każdej minuty przeżytej?!" Reżyser odpowiada: "Nie. Chyba czasem święci - albo poeci..."
TRISIA
