Gorzka komedia ma w sobie głęboką mądrość życia.
Porusza zagadnienia miłości i sprawiedliwości. Nie udaje się nikomu dosłownie stosować w życiu tytułu sztuki: zawsze jedna strona daje lub otrzymuje więcej od drugiej. W komedii toczy się również dyskusja o cnocie i moralności. Postacie zostały podzielone na dwa światy: tych, którzy cnotę szanują, a zarazem są zimni i odpychająco doskonali (jak Izabella), oraz tych, którzy są z cnotą na bakier, a jednak są znacznie liczniejsi (np. Angelo).
Komedię ożywiają doskonale nakreślone postacie drugoplanowe, stanowiące tło obyczajowe głównej akcji.
Krytycy podkreślają realistyczny charakter komedii, który sprawia, że niewiele w niej podobieństwa do lekkich komedii romantycznych. Miłość w tej sztuce nie ma uzdrawiającej.